– Update: 25 mei 2025 –

De vorige ebike-trends waren de krachtsensor, de tandriem, de hydraulische schijfremmen en de weggewerkte lasnaden. Maar zaten daar geen nadelen aan? En wat zijn de nieuwste trends? En wat is de beste ebike van nu? De antwoorden vond je op de Bright Ebike Party: daar kon je alles zelf uitproberen. Hier een verslag, deel 1.

Eerst even over die krachtsensor. Ja, ook ik ben Ondersteuning-Snob! Zo’n sensor geeft de motor meer kracht als je meer op de pedalen drukt. Dat voelt natuurlijk aan en het is veiliger dan die traag reagerende rotatiesensor, die je vaak op fatbikes ziet en die maar één snelheid kunnen. Die zou verboden moeten worden! Maar gelukkig is de krachtsensor op normale ebikes nu wel doorgebroken.

De nieuwste trends in ebike-land

• Lichtere ebikes, je ziet nu zelfs carbon frames
• Automatische versnellingen en traploze versnellingen
• De “Dropper post”
• Vering op allerlei manieren
• De longtail als bakfiets
• Compacte frames en One Size Fits All

Ik loop ze allemaal even langs: Tenways was een van de weinige met lichtgewicht ebikes, van rond de 18 kilo. Dat heeft veel voordelen: je kan makkelijker accelereren, je hebt geen last van de ebike-muur, het kost minder energie dus je hebt een groter bereik, en je kan ‘m makkelijker verplaatsen. Daarom zie je steeds vaker lichte ebikes van rond de 19 kilo. Het allerlichtste is carbon, maar dat is best wel duur en zo’n ebike weegt ook nog steeds 17 kilo – dus waarom zou je?

De ebike-muur

Als je even harder wil dan 25 – bijvoorbeeld om iemand in te halen – dan gaat dat vaak moeizaam en zwaar. Je voelt dat als een muur, omdat de ondersteuning abrupt stopt. Maar op sommige ebikes heb je er minder last van, door de combinatie van motor, ondersteuning en gewicht. Op welke dan? Volgende week het antwoord!

Dan de versnellingen. De automatische traploze naafversnelling was altijd al de Heilige Graal. En die is er nu dan echt: Decathlon heeft dat, in de Owuru-motor. Ik heb ‘m getest en die is echt revolutionair en briljant. Die zal je steeds meer gaan zien. En dan twee automatische versnellingen: dat is ook echt ideaal, zoals bij iMove en Brekr. Je ziet het verder nog weinig, maar dat zal wel veranderen.

Met een dropper post kan het zadel snel hydraulisch omhoog en omlaag, zelfs tijdens het rijden. Bij bakfietsen en longtails is dit ideaal, want die gebruik je vaak met zijn tweetjes, met verschillende lengtes dus. Tenways heeft dit ook op zijn longtail, en het is ook vanaf je stuur te bedienen. Super!

Vering zie je ook steeds meer. Op een lichtgewicht stadsfiets hoef ik dat niet, want vering is zwaar en kost altijd extra energie. Maar het rijdt wel superluxe en comfortabel. De verende zadelpen is een lichte en goedkope manier van achtervering en die zie je ook steeds meer. Maar het maakt opstappen wel moeilijker en ik vind het zwabberig voelen. De verbeterde versie is een parallelogram-zadelpen: die heeft een veel natuurlijkere, stabielere veerbeweging. Dat voelt veel beter en je kan de vering ook simpel uitzetten.

Tenslotte de bakfiets: die is log, groot en zwaar. Een longtail is veel lichter, kleiner en goedkoper en daar kan je ook twee kinderen op vervoeren. Daarom schiet de verkoop ervan omhoog. Volgende week een vergelijking tussen drie populaire longtail-ebikes.

Bright Ebike Party: design-trends zoals de knik

Sinds Van Moof en Cowboy is een strak design populair. Een nieuwe design-trend is de knik in de bovenbuis. Dit lijkt op het zogeheten Compact Frame (met schuine bovenbuis, zoals mountainbikes). Dan kan het zadel ook lager, waardoor het meteen ook One Size Fits All is. Zo’n frame is ook stijver, lichter en zelfs ook comfortabeler, omdat een langere zadelpen altijd iets van vering geeft.

Familie daarvan is het doorstapframe met de knik verder naar voren, zoals bij Cowboy en Lemmo. Dat is sterker en lichter dan een ultralage instap, en heeft toch ook een iets lagere instap dan normaal:

Design-trends gaan ook over lasnaden, weggewerkte kabels, slimmer licht en mooiere spatborden en dragers, onder andere. Maar sommige trends hadden ook nadelen:

Over de nadelen van ebike-trends

Ja, die vorige trends bleken toch ook wel nadelen te hebben:

1. Een ketting blijkt toch sterker, goedkoper en makkelijker te vervangen dan een tandriem. Het frame is bij een ketting altijd goedkoper en sterker omdat het niet open hoeft. Misschien wordt een ketting weer de volgende trend?
2. Hydraulische remmen zijn duurder, ook in onderhoud en reparatie, en de leidingen kunnen lek raken. Onderdelen zijn lastig verkrijgbaar. Misschien worden gewone universele schijfremmen weer trendy?
3. Weggewerkte lasnaden zijn erg duur, het scheelt wel €200. Ik vind lasrupsen niet zo storend en ik hou die €200 liever in mijn zak.
4. Weggewerkte kabels hebben meestal een niet-verstelbaar stuur. Maar voor een goede zit is een verstelbaar stuur echt belangrijk.

Mijn ideale ebike bestaat nog niet, maar als die er is, koop ik ‘m meteen, en schrijf ik er hier een review over. De ideale voordelige ebike heeft wat mij betreft:

1. Een verstelbare stuurpen of een stuurdrager: essentieel voor een fijne zit omdat het stuur dan hoger of naar achter kan
2. Een gewone ketting, al dan niet met de kettingbeschermer erop
3. Twee versnellingen, al dan niet automatisch
4. Compact en licht, max 18 kilo en eventueel met kleinere 24 inch wielen
5. Een universele batterij als bidon, dan is het frame lichter en sterker
6. Design zonder weggewerkte lasnaden en dus met €200 korting ;)
7. Universele onderdelen dus repareerbaar

Als ontwerper heb ik tekeningen en prototypes van zulke ideale fietsen. Die zijn alleen nog niet elektrisch…

Volgende week Deel 2 over de Brigh Ebike Party, met daarin de beste ebike volgens AARTJAN.nl en de beste longtail. Stay tuned!