– Update: 20 oktober 2021 –

In het boek “Het CelHerstel Concept – Logisch en natuurlijk beter worden” van Rinno Heidstra worden de nieuwste inzichten en theorieën over eten en gezondheid behandeld. Het gaat niet alleen maar over belang van biologisch eten – dat weten we nu wel – maar bijvoorbeeld ook over de biochemie van de cellen, over elektrische lading en over celherstel-therapie.

Elke lichaamscel zwemt in water dat lijkt op de oerzee. Als er te weinig vocht is tussen de cellen gaan de cellen aan elkaar plakken, en dan kan er moeilijk voedsel in, of afval uit. Het is dus erg belangrijk om veel water te drinken. Met een BIA-meting kan je zien of je voldoende water bevat. Of je tilt de huid op de rug van je hand op: veert die meteen terug, dan bevat je nog genoeg water.

Straling en elektro-smog zijn schadelijk. Niet alleen omdat je weefsel direct erdoor beschadigt (bijvoorbeeld met je telefoon aan je oor). Maar ook omdat de elektrische stuur-signalen in de cel zo subtiel zijn dat die makkelijk gestoord kunnen worden, zelfs door zwakke straling. Zie ook deze blog.

Door een overschot aan vrije radicalen, veroorzaakt door toxines (gifstoffen) ontstaat er een lichte chronische ontsteking door het hele lichaam. En een hoge bloeddruk. Op de korte termijn heb je daar geen last van. Maar op de lange termijn geeft dit veel klachten en ziektes. Er zitten veel meer toxines in voeding en cosmetica dan we dachten.

Beweging is belangrijk om de voedingstoffen beter te verdelen (letterlijk door te “shaken”). Het geeft ook elektriciteit, door schuivende weefsels. Dat is erg belangrijk, zie verderop. En het geeft verbeterde doorbloeding, waardoor afvalstoffen weg kunnen, en voeding en zuurstof beter de cellen kunnen bereiken.

Goed en lang kauwen is extreem belangrijk om de karige voedingstoffen uit je voedsel te kunnen halen. Kauw zo lang dat het drinkbaar wordt. Ook vloeibaar voedsel moet je kauwen.

Elke cel bevat duizenden mitochondriën. Alle cellen hebben jouw DNA, maar mitochondriën hebben een ander DNA. Ze leven in symbiose met hun gastheercellen en lijken er zelfs de baas over te zijn. Ze sturen veel processen in de cel, en bepalen welke functie een cel gaat krijgen. In de lever worden het levercellen, in de nieren niercellen, enzovoorts.

Van oorsprong zijn mitochondriën de oudste cellen (archeacellen, bijna 4 miljard jaar oud), die destijds niet konden leven van zuurstof, omdat dat er toen nog niet was. Toen het er wel kwam was het giftig voor ze. Het leven evolueerde tot grotere cellen. Sommige grote cellen gingen een symbiose aan met die kleine oude cellen. In ruil voor een beschermende omgeving in de cel maakten die mitochondriën voor de cel dan ATP aan, wat onder andere een drager van energie is. Ze zetten de grote cellen ook aan tot celdeling en leerden meerdere cellen samen te werken. En zo ontstond er na een ruim twee miljard jaar durende evolutie van eencelligen uiteindelijk het meercellige leven: oftewel alle planten, dieren en schimmels.

Tijdens celdeling gaat de cel in een andere modus. De energie komt dan tijdelijk van een “noodaggregaat”, namelijk van gisting zonder zuurstof (anaerobe verbranding). Er is dan geen giftig NO-gas (stikstofmonoxide) om het DNA te beschermen, dat tijdens de celdeling bloot komt te liggen. NO fungeert in de normale werk-modus als gifgas tegen schimmels en vreemde bacteriën. De cel keert daarna weer terug naar de gewone werk-modus, met energie-verbranding met zuurstof (aerobe verbranding), waarbij het beschermende NO-gas weer wel vrijkomt.

Bij ziekte zoals kanker blijven cellen soms hangen in “celdeling-modus”, bijvoorbeeld omdat er te weinig bouwstoffen zijn, te weinig antioxidanten, teveel vrije radicalen, teveel toxines of teveel straling. In al die gevallen kan de cel niet normaal aan het werk, en kan hij alleen nog maar delen. Dit komt steeds vaker voor, onder andere omdat er in voeding steeds minder bouwstoffen zitten. Gemiddeld is in groente en fruit het gehalte aan essentiële bouwstoffen al met 50% afgenomen in de afgelopen 20 jaar. Soms zelfs met 95%, en sommige mineralen zijn al volledig uit de grond en dus uit alle voeding verdwenen. Die mineralen zitten nog wel in zee. Door in zee te zwemmen zou je die mineralen nog enigszins via je huid op kunnen nemen.

Ook zitten er steeds meer toxines in voeding, en is er ook steeds meer straling. Je moet dus veel meer dan vroeger zorgen voor meer antioxidanten, voor betere vertering, aanvullende bouwstoffen (voeding-supplementen), gezonde beweging en betere voeding.

Een deel van het boek gaat over basisch water. Daar heb ik al eens een blog over geschreven en in dit boek wordt ook het bio-chemisch-elektrische voordeel voor celherstel uitgelegd. Basisch water heeft extra elektronen, en neutraliseert zo vrije radicalen, die anders de elektronen van andere moleculen zouden stelen. Die moleculen kunnen zonder extra elektronen niet meer goed werken. Dat veroorzaakt ernstige ziektes waaronder kanker. Je zou eigenlijk twee liter basisch water per dag moeten drinken.

Op blote voeten lopen op de aarde levert ook extra elektronen. De aarde kan het overschot aan elektronen dan doorgeven aan je lichaam. Dat kan niet door zolen, gebouwen en straten heen, maar wel door je huid als je met blote voeten op de aarde loopt. Er zijn ook speciale slaapmatten te koop die geaard zijn en elektronen doorgeven.

Je kan ook ’s nachts je hele lichaam aarden, met een aarde-mat op je matras. Dat doet precies hetzelfde.

En er zijn vormen van elektrotherapie. Er is zelfs een speciaal soort elektrotherapie voor celherstel (Rehatron) met ultrakorte pulsen van miljoenen Volt. Dit verbetert de werking van vetmoleculen in de celwand. Die vetmoleculen laten bouwstoffen door, tenzij ze niet goed “gericht” staan, door een te lage spanning. Dan blijven ze gesloten. Door de pulsen krijgen ze optaters waardoor ze weer open kunnen, en weer voeding kunnen doorlaten. Het voltage van gezonde celwanden is 7 mV. Bij ernstig zieken is dat vaak maar 2 mV.

Verder wordt het belang van biologisch voedsel voor celherstel nog eens uitgebreid beschreven. En het belang van probiotica, voedings-supplementen en extra vezels. Er ontbreekt zoveel in onze voeding dat we wel supplementen moeten gebruiken. Onder andere vitamines en mineralen. Probiotica en vezels zijn nodig om de darmwerking te ondersteunen. Met het verarmde voedsel van tegenwoordig kan je eigenlijk niet meer zonder.

Conserveringsmiddelen, bestrijdingsmiddelen en antibiotica zijn allemaal bedoeld om elk leven te stoppen, dus per definitie ook superslecht voor jou. Kijk ook uit voor alle cosmetische huidproducten, want je huid neemt alles nog sneller op dan je darmen, zonder enig filter. De ingrediënten zijn lang niet allemaal getest en vaak toch nog giftig. “Smeer nooit iets op je huid wat je niet kan eten” (dat is een citaat van een directeur van een groot cosmetica-concern).

Medicijnen zijn vrijwel allemaal verzurend, en daarom ook gevaarlijk. Ze worden vaak voorgeschreven als symptoom-bestrijding, terwijl de werkelijke oorzaak soms ergens anders zit.

In het boek wordt het allemaal uitgebreider uitgelegd, op wetenschappelijk verantwoorde manier. Samengevat heb ik dit eruit opgepikt:

• Drink twee liter basisch water per dag
• Kauw alles zo lang tot het drinkbaar is
• Ontgift regelmatig (bijvoorbeeld met Skalaris Detox en Luvos heilaarde)
• Gebruik regelmatig probiotica
• Gebruik voeding-supplementen, zoek de beste kwaliteit
• Kijk uit met medicijnen, met name maagzuurremmers en ontstekingsremmers
• Doe ademhalingsoefeningen en/of hartcoherentie en mediteer
• Loop als het kan op blote voeten op de aarde en/of slaap op een geaarde matras
• Eet biologisch
• Eet weinig suiker: in het boek wordt nog eens uitgelegd waarom
• En eet al helemaal geen suikervervangers
• Geen geharde vetten
• Geen dranken met koolzuur (dat verzuurt)
• Geen Light-produkten
• Geen kaas of melk (maar wel yoghurt, kwark, roomkaas, boter en slagroom)
• Minder vlees, vooral geen varken
• Minder wit brood, pasta en witte rijst
• Meer fruit en gekookte groente

Zie ook de andere blogs over Gezondheid. Santé!